NaLi/NaLu fanfiction nr 1

[...]

Następnego dnia, wstałem i szybko się zebrałem. Od razu poszedłem do gildii. Było jeszcze wcześnie, więc prawie nikogo nie było. Mirajane zapytała mnie co tak wcześnie tu robię. Nie chciałem za bardzo z nią rozmawiać. W końcu jest siostrą Lisanny. Wziąłem pierwszą lepszą misję i na nią wyruszyłem. Była wyjątkowo łatwa. Niestety, szybko wróciłem do gildii. Powitała mnie Lisanna.
-Natsu! Jak tam było n misji?
-Dobrze. Łatwa była. -odparłem bez przekonania.
Chciałem bardzo porozmawiać z Lucy. Pamiętam, że to było dziwne uczucie. Byłem na nią zły. Za każdym razem na misji muszę na nią uważać i ją chronić. Nigdy nic nie robi, a i tak dostaje połowę wypłaty... Mimo to, brakowało mi jej. Szukałem jej wzrokiem po całej gildii. Ale kiedy ją znalazłem, odechciało mi się z nią rozmawiać. Rozmawiała z Gray'em i przy tym się świetnie bawiła. Śmiała się i machała rękami.
-Czemu zrobiłeś się taki czerwony, Natsu? -zapytała mnie Lisanna
-To nic takiego... Siądźmy tam, to porozmawiamy.
Świetnie mi się rozmawiało z Lisanną. Ona naprawdę jest super! Ale wciąż się zastanawiałem, czy to jest miłość... Nigdy tego nie czułem, więc nie wiem. Po tej rozmowie, poszliśmy do Mirajane. Opowiedzieliśmy jej o mojej misji. Potem opowiedziałem jakiś żart, i wszyscy się śmiali. Zobaczyłem że Lucy się na nas patrzyła... I dobrze!

Następnego dnia wstałem trochę później. Kiedy byłem gotowy, wyruszyłem do gildii. Po drodze spotkałem Lucy.
-Hej Natsu... Chciałam się ciebie coś zapytać.
-Hej, spieszę się na misję, nie mam czasu!
-Natsu, czy ty mnie ignorujesz?
Byłem bardzo zdziwiony tym pytaniem. Zatrzymałem się na drodze i myślałem. Lucy też się zatrzymała. Patrzyła na mnie jej dużymi, błyszczącymi oczami.
-Nie. -odparłem, po czym odszedłem.
Raz się odwróciłem, i zobaczyłem że ona tam stała jak zamurowana. Wtedy przyspieszyłem kroku. Nie chciałem jej widzieć smutnej. Nie wiedziałem, czemu mi tak na  niej zależało. Ale nadal wmawiałem sobie, że kocham Lisannę...

[...]

~Erza